Ruud

Vandaag zijn wij hier om afscheid te nemen van een man die voor velen in deze stad geen onbekende was. Ruud, of zoals wij je allemaal kenden: Ruud de parkeerwachter. Een naam die een glimlach oproept, een naam die voor ons allemaal staat voor vriendelijkheid, behulpzaamheid en verbondenheid.
Iedereen kende jou, Ruud. Of ze hadden in ieder geval van je gehoord. Jij was die man met je vaste plek op de parkeerplaats in het centrum. Daar verkocht je met toestemming van de gemeente parkeertickets, en daarmee verdiende je jouw onderkomen voor de nacht. Wat je overhield, gaf je standaard uit aan dat ene blikje cola en die loempia. Bescheiden en eenvoudig, net als jijzelf.
Jouw plek was niet alleen een plek om te werken, het was een plek waar je levens raakte. Je ging met iedereen het gesprek aan. Of het nu een snelle uitwisseling van woorden was met iemand die haast had, of een langer praatje met iemand die even behoefte had aan een luisterend oor – jij stond er. Je had oog voor de mensen om je heen. Wanneer tassen te zwaar waren, bood je zonder aarzelen je hulp aan. Je aanwezigheid was een ankerpunt in het drukke leven van het centrum. En iedere weggaande auto kreeg dezelfde woorden mee: “Veilig thuis, en een prettige dag.” Nooit vergat je iemand.
Na een dag vol contact vond je je plekje bij de opvang. Familie was er niet – of daar werd in elk geval niet over gesproken. Voor jou waren de mensen op straat jouw “bekenden”, jouw gemeenschap. Jij maakte het centrum tot een stukje warmer en menselijker, gewoon door er te zijn. Door jouw unieke manier van contact maken en geven.
Maar nu, Ruud, ben je er niet meer. En die lege plek in het centrum voelen wij allemaal. Wie zal ons nu dat veilige thuis toewensen, dat jij zo vanzelfsprekend gaf? Wie zal nu met diezelfde open blik en hartelijke woorden onze dag net een beetje lichter maken? Het is vreemd om hier te staan en te beseffen dat jij nu zelf die woorden moet meenemen: veilig thuis – naar een plek waar wij je niet kunnen volgen.
Vandaag is het aan ons om jou te groeten, Ruud. Om stil te staan bij wat je voor ons betekende. Je was misschien niet beroemd in de klassieke zin van het woord, maar in de harten van velen hier in de stad ben je onvergetelijk. Jij gaat nu weg van de stad, weg van je vertrouwde plek. Maar de herinnering aan jou, je vriendelijkheid, je eenvoudige warmte – die blijft.
Rust zacht, Ruud. En voor deze laatste reis wensen wij jou hetzelfde toe dat jij altijd voor ons hoopte: een veilig thuis.