Uitstekende kwaliteitPersoonlijk adviesBreed assortimentRetourneren mogelijkSnelle levering
0 € 0,00

Fred

Afscheid van Fred – ‘t Is de lucht, ‘t is de hemel

Vandaag nemen we afscheid van Fred, een man die, zoals Rowwen Hèze het zo mooi zingt, zijn leven leidde met een grote lach en een open hart. Geboren in Limburgs-America, en altijd bekend in de buurt. Als jonge jongen was hij een kwaaie, de buurt wist precies wie Fred was en waar hij thuishoorde. Hij was die jongen die altijd buiten de lijnen kleurde, altijd op zoek naar avontuur, zonder grenzen. Maar achter dat stoere imago ging een warme, sociale man schuil, die voor iedereen klaarstond, ongeacht afkomst. Altijd een luisterend oor, altijd bereid om te helpen.

Fred was een harde werker, een man van eenvoudige woorden maar een groot hart. Op de vuilniswagen kende hij elke straat, elke hoek, en maakte hij met zijn collega’s van werken ook een beetje plezier.

Zijn jeugd;Zijn vader, Frits, genoot van zijn zoon, terwijl moeder Annie vast en zeker vele gebeden heeft uitgesproken in de kerk voor wat minder kattekwaad. Maar hoe Fred ook groeide, die “kwaai jongen” bleef altijd in hem schuilen.

Maar buiten het werk was Fred bovenal een levensgenieter. Een biertje in de stamkroeg, sterke verhalen, en vooral muziek—zijn leven klonk als een nummer van Rowwen Hèze. Geen optreden sloeg hij over, want daar vond hij de vrijheid en het samenzijn waar hij zo van hield. ‘T is een kwestie van geduld, rustig wachten op de dag… en als die dag kwam, stond Fred vooraan, zingend, lachend, een arm om een vriend.

Hij was een echte vader voor zijn twee kinderen,na zijn scheiding een steunpilaar, soms koppig, maar altijd met liefde.

De ontmoeting met Kaat was een moment van puur geluk, en het is niet zo gek dat de woorden van Jack Poels in “November” zo goed bij hun verhaal passen: In November
Zág ik ow veur den ierste kier
De wind dae weide daor ow hoar
En ik zág ut gevaor
Ik zág mien hand al in ow hand
En ik docht loêp doer loêp doer
Onderwaeg heb ik meej zelf verteld
Ut waas ni mier as un blaad dát velt..Want Fred had altijd iets van een avonturier, iemand die het leven op zijn eigen manier beleefde, maar ook met het hart op de juiste plek.

In zijn nieuwe liefde met Kaat vond hij opnieuw het geluk, en met haar twee kinderen groeide zijn gezin verder. Samen bouwden ze aan mooie momenten, herinneringen die nu zo kostbaar zijn.Maar zij gaf hem ook zijn vrijheid,de bezoekjes aan Rowwen heze,Kaat had een andere liefde voor muziek..en verstond als Utrechtse niet altijd de teksten..

Fred was nooit ziek, nooit klagend, altijd op zoek naar het volgende feestje, het volgende avontuur. En toch, zo onverwacht, is het dan gebeurd. 56 jaar, te jong om te gaan, en op een ochtend werd hij niet meer wakker. Was dit het voor Fred? De feestvierder, de socials mens, de man van de verhalen en het lachen, die zijn leven zo hard voluit leefde? Was het passend dat hij het leven verliet op het moment dat iedereen het huis had verlaten, alleen, met alleen poes Mieke langs hem?

Het klinkt misschien als een tragisch toeval, maar voor Fred was dit misschien wel precies zoals hij het gewild zou hebben—rustig, zonder gedoe, in de stilte van zijn eigen huis. De man die altijd de wereld voor anderen openstelde, die altijd samen met anderen was, kiest zijn laatste moment alleen. En dat is misschien wel het mooiste, dat hij in zijn eigen tijd en op zijn eigen manier afscheid nam.

Zijn vertrek laat een leegte achter, maar Fred leeft verder in de herinneringen die we met hem hebben gedeeld. De verhalen, de muziek, de momenten die we samen beleefden. Het is misschien niet hoe we hem hadden willen laten gaan, maar zoals Jack Poels zegt: ‘De weg is leeg, de nacht is zwart, en ik rijd door rood, want het mag vannacht…

Vandaag staan we stil bij de man die nooit stil stond, de man die altijd doorging, altijd genoot, altijd leefde. We zullen je missen, Fred. Je was een vriend voor iedereen, en je liet ons achter met zoveel herinneringen die ons altijd bij zullen blijven. Je hebt altijd je eigen pad gekozen, en dat pad leidt ons nu naar een herinnering die niet vervaagt.

Jij zou gezegt hebben,jongens maak je niet druk ;Want weej goan allemoal ,Allemoal met de neus umhoeg

Proost op jou, Fred. Op een leven dat werd geleefd, een man die voor altijd in ons hart blijft. 🍻❤️

 
Menu
Terug naar boven
Product is toegevoegd aan winkelwagen